Menu
Heb je klachten aan voet, enkel of onderbeen? De aard van deze klachten en achterliggende oorzaken kunnen soms behoorlijk complex zijn. Daarom hebben wij een overzichtelijke klachtenwijzer voor je samengesteld. Daarin vind je meer informatie én tips om van deze klachten af te komen. Heb je nog vragen? Neem dan gerust contact met ons op!
De ziekte van Sever zorgt ervoor dat de groeischijf van de hiel geïrriteerd en/of ontstoken raakt. Dat komt door een te grote trekkracht van de achillespees. Dit probleem komt dan ook vaak voor bij kinderen tussen de 8 en 13 jaar, en meer bij jongens dan bij meisjes. Bij activiteiten als sporten krijgt het hielbeen te maken met drukopbouw. Soms gaat dit naast pijnklachten gepaard met zwelling van de achterzijde van de hiel. Naast deze irritatie is er meestal sprake van een afwijkende voetstand, wat de klachten doet toenemen.
Je ervaart pijn, voornamelijk aan de hiel. In de helft van de gevallen zitten de klachten zelfs in beide voeten. Kinderen gaan dan vaak op hun tenen lopen om het hielbeen te ontlasten. Wanneer je op blote voeten loopt, worden de klachten erger. De pijnklachten worden geprovoceerd tijdens het uitoefenen van sport, maar zijn daarnaast ook nog aanwzig.
De irritatie of ontsteking van de groeischijf van het hielbeen moet worden verminderd door de hielbelasting te beperken. Afhankelijk van de zwaarte en de duur van de klachten, kan er een speciaal schoenadvies worden gegeven waarbij demping in de schoenzool extra belangrijk is. Daarnaast kan er een podotherapeutische inlay worden ingezet die het hielbeen te corrigeert en ontlast. Het is met goede therapie mogelijk een kind pijnvrij te laten lopen, zodat er geen belemmeringen in activiteit ontstaan. Pijnklachten aan de groeischijf verdwijnen na de groei.
Over het algemeen is het hielbeen aan de achterzijde egaal gevormd en bijna rond. Bij sommige mensen zit er echter een botuitsteeksel aan het hielbeen vast. Dit kan aan één, maar ook aan beide voeten voorkomen. Je ervaart dan een harde en benige bult aan de achterkant van het hielbeen ter hoogte van de achillespees. Dit uitsteeksel kan voorkomen vanaf de groei, maar het kan ook later worden gevormd vanwege te veel druk op de plek van het bot. Vaak geeft de bult geen klachten, maar veroorzaakt in sommige gevallen wel irritatie door extra botaanwas.
Je ziet een bult aan de achterkant van het hielbeen. Deze bult is hard en kan niet worden weggedrukt of bewogen. De bult kan pijnlijk zijn, vooral wanneer u schoenen draagt. Je ervaart pijn omdat het hakstuk van de schoen geen ruimte biedt voor de bult, waardoor er wrijving en druk ontstaat. Op blote voeten lopen voelt daarom vaak fijn en geeft verlichting. Je kunt last hebben van roodheid door de wrijving, soms in combinatie met een ontsteking of irritatie aan de achillespees.
Je kunt je schoenen door een schoenmaker laten aanpassen. De precieze locatie van de haglundse exostose wordt dan bepaald en het hakstuk van de schoen wordt dan aangepast aan de vorm van jouw hielbeen. Door deze oplossing geeft de schoen geen druk meer op de pijnlijke bult. Soms helpt het om een hakverhoging in je schoenen te dragen, zodat de druk van de schoen en de achillespees op het hielbeen verandert. Zorg er bij deze oplossing wel voor dat je in beide schoenen een hakverhoging legt, zodat je niet scheef gaat lopen. Dit kan ergens anders in je lichaam weer voor klachten zorgen.
Wanneer je klachten niet op bovenstaande manieren verholpen kunnen worden, is het mogelijk om de haglundse exostose middels een operatie te laten verwijderen.
Om de eerste klappen tijdens het lopen op te vangen en zo de voet te beschermen, bevinden zich onder de bal van de voeten een soort dempers, genaamd vetkamers. Wanneer ze dunner worden, vermindert de functie en worden de structuren die door de vetkamers beschermd worden extra belast.
Bij schade aan de vetkamers – ook wel bekend als het fat pad syndroom– heb je het gevoel alsof je hiel gekneusd is. Daar naast kun je ook last hebben van een vermoeid of brandend gevoel. De pijn die je ervaart bevind zich meestal aan de zijkant van het hielbeen of midden onder de hiel. Het fat pad syndroom komt meestal voor bij sporters en ouderen.
De vetkamers kunnen helaas niet met een operatie worden hersteld. Maar een podotherapeut kan er met zolen wel voor zorgen dat de intacte vetkamers bij elkaar gehouden worden. Daardoor kan de hiel de onderliggende structuren nog steeds beschermen. Mocht het vetkussen erg versleten zijn, dan kunt je inlays met een hoge schokabsorptie gebruiken. Deze zolen nemen dan de functie van de vetkussens over.
Er loopt een lange, driehoekige peesplaat onder je voeten, van het hielbeen naar de bal van de voet, genaamd fascia plantaris. Deze peesplaat ondersteunt de voet en vangt schokken op tijdens het lopen. Hielspoor wordt daarom ook wel fasciitis plantaris genoemd. Een zuiver hielspoor is in feite een doornvormige kalkafzetting van het hielbeen. Echter zijn er heel veel mensen die een hielspoor onder hun hielbeen hebben, maar nooit pijnklachten ervaren. Normaal gesproken volgen er pijnklachten na een beschadiging aan deze peesplaat. Deze beschadigingen komen voort uit overbelasting, bijvoorbeeld door het uitvoeren van een staand of lopend beroep, een (te) snel uitgebouwd hardloopprogramma of door overgewicht.
De klacht die het meest voorkomt, is pijn onder de hiel. Vaak gaat deze pijn samen met startklachten: tijdens de eerste passen na het opstaan voel je een scherpe, stekende pijn. Als je eenmaal op gang bent, worden de pijnklachten minder hevig of verdwijnen zelfs. Meestal voel je tijdens dagelijkse activiteiten niet meteen hevige pijn, maar vaak juist achteraf. Soms straalt de pijn door richting de voetholte.
Het is belangrijk de belasting aan te passen aan uw klachtenbeeld. Wanneer de klachten duidelijk verergeren bij een bepaalde activiteit, is het verstandig die tijdelijk te stoppen. U kunt het genezingsproces versnellen door de peesplaat onder uw voet te masseren met een golfbal. Daarnaast kan een taping of therapie-sok de pijn verlichten, doordat deze hulpmiddelen uw voetboog en dus de aangedane peesplaat ondersteunen.
De ontstekingsverschijnselen kunnen verminderen door shockwavebehandelingen. Met rekoefeningen verhoogt u bovendien de genezingstendens en de doorbloeding. Daarnaast is het te adviseren om uw voetstand en looppatroon te laten analyseren, zodat de voet optimaal kan worden afgewikkeld en een podotherapeutische inlay de pijn kan verminderen.
De kopjes van de middenvoetsbeentjes bevinden zich onder de bal van je voet. Al deze kopjes zijn bedekt met een eigen gewrichtskapsel. Wanneer er een afwijkende voetstand is of een plotselinge verandering in belasting, bijvoorbeeld door sport of werk, kan de voorvoet gaan irriteren. Je ervaart dan capsulitis, oftewel irritatie of ontsteking van het gewrichtskapsel.
Door capsulitis voel je een zeurende en stekende pijn onder de bal van je voet, die soms ook uitstraalt naar je tenen. Tijdens belasting worden de klachten erger. Soms is er lokaal roodheid of verdikking. Meestal is de pijn het hevigst bij het afwikkelen van de voet, wanneer het lichaam zich over de tenen verplaatst en er de meeste druk op de gewrichtskapsels is. Het afzonderlijk bewegen van de tenen naar boven of beneden kan de pijnklachten vaak opwekken.
Met steunzolen kun je de druk onder de voet verminderen. Ook kan de stand van de voeten worden gecorrigeerd, om zo naast het opvangen van de bestaande pijnklachten de kans op herhaling te verminderen. Als er daarnaast ook sprake is van eelt onder de bal van de voet, is het raadzaam dit geregeld te laten verwijderen door een medisch pedicure.
Jicht is aandoening die veel voorkomt. Urinezuurkristallen hopen zich op in de voet waardoor het gewricht van de grote teen meestal wordt aangedaan.Echter kan jicht ook in andere delen van het lichaam voorkomen. Het urinezuur bevindt zich in de bloedbaan en verplaatst zich zo door het hele lichaam. Wanneer er verzuring ontstaat slaat deze stof neer in de vorm van scherpe kristallen in een gewricht. Een jichtaanval kan op elk moment van de dag voorkomen.
Bij een jichtaanval wordt de voet extreem gevoelig. Vaak wordt de teen en/of de voet rood, warm en dik en gaat de huid glanzen. Het doet pijn, stekend zelfs, en de voet belasten is meestal niet mogelijk. Soms ontstaan er knobbeltjes onder het huidoppervlak die zicht- en voelbaar zijn van buitenaf. Dit zijn de urinezuurkristallen. Daarnaast kun je ook last krijgen van koorts en misselijkheid bij een aanval van jicht.
Leg de aangedane voet hoog en belast hem zo min mogelijk. De pijn kan worden verminderd met paracetamol en koude doeken. Koel de voet niet met ijskompressen, omdat dit de ontsteking mogelijk verergerd. Naast normale pijnstillers is het verstandig om navraag te doen bij de huisarts om de ontsteking te remmen. Als de ontsteking weg is, kun je je voet weer gaan bewegen. Wanneer je snel na de aanval de dagelijkse beweging weer oppakt, verklein je de kans op het verstijven van de voetgewrichten.
Om een nieuwe aanval te voorkomen, is het belangrijk om te blijven bewegen. Wanneer je merkt dat je gewrichten stijf en pijnlijk blijven na de jichtaanval, kan een podotherapeut je verder helpen. De therapeut kan zooltjes aanmeten, waardoor de voetfunctie optimaliseert en het teengewricht ondersteunt en beschermt. Naast voetzorg is het belangrijk om gezond te leven, voldoende vocht binnen te krijgen, niet te roken en geen alcoholische dranken te nuttigen.
Hallux rigidus is een andere benaming voor een stijve grote teen. Meestal wordt het veroorzaakt door artrose (slijtage van het kraakbeen) in het gewricht van de grote teen, maar soms ontstaat het na sportletsel. Het is ook mogelijk dat de grote teen bij het lopen stijf is, maar dat je hem wel goed kan bewegen wanneer je ontspannen zit. In dat geval komt de stijfheid van het gewricht door een te strakke buigpees in de grote teen.
Een stijve grote teen zorgt vaak voor pijnklachten bij het lopen. Vooral wanneer je de voet afwikkelt over de grote teen, gaat dat moeizaam en doet het pijn. De eerste stappen in de ochtend of na rust zijn vaan het meest vervelend. Je voet de pijn meestal aan de bovenkant van het gewricht. Soms ontstaat er ook een knobbel. Dit is botaanwas afkomstig van artrose.
Door het beperkte teengewricht, kun je je voet minder goed afrollen. Een schoen met een hakken van 2,5 tot 3 centimeter, samen met een zool waarvan de neus naar boven is afgerond, kan je voet helpen afwikkelen zonder het te forceren. Een steunzool kan daarnaast extra afwikkelruimte bieden en de grote teen begeleiden tijdens het lopen. Dit zorgt voor minder belasting en het verdwijnen van de pijn.
Een operatie is mogelijk wanneer het gewricht helemaal niet meer beweegt en u er in het dagelijks leven heel veel last van heeft. Afhankelijk van jouw persoonlijke situatie kan het gewricht worden schoongemaakt, vastgezet of zelfs vervangen.
Een standsafwijking van de grote teen heet ook wel hallux valgus. De grote teen staat niet recht, maar wijst naar buiten naar de tweede teen. Soms is ook de nagel van de grote teen naar binnen gedraaid. Vaak ontstaat er een pijnlijke bult aan de zijkant van je voet. Een harde bult wijst op een andere stand van het gewricht. Een zachte bult wijst op een zwelling van de slijmbeurs die tussen het bot en de huid ligt. Deze kan rood en pijnlijk worden en noemen we bunion.
Als je hallux valgus hebt, ervaar je niet altijd klachten. Als je wel pijn ervaart, dan voel je het meestal aan de knobbel van het grote teengewricht. Als je ook een bunion hebt, dan heb je vaak nog meer last. Je voelt dan vaak een ontstekingspijn. Doordat de voorvoet breder is geworden, is het vaak lastig om passende schoenen te vinden. Bij een erg scheve grote teen kan ook de stand van de tweede teen beïnvloed worden.
De pijn kan worden weggenomen door het dragen van schoenen met de juiste pasvorm. Zorg ervoor dat er zo min mogelijk stiksels en naden over de knok van de grote teen lopen. Deze zorgen namelijk voor drukpunten. Daarnaast kan een steunzool helpen het grote teengewricht te ondersteunen en pijnklachten te verminderen. Bij een lichte vorm van hallux valgus kan tapen en voetentraining goed helpen. Een siliconen orthese of een teenspreider kan helpen klachten te verminderen en erger te voorkomen. In ernstige gevallen is een operatie ook mogelijk.
Shin splints is een andere benaming voor irritatie aan het scheenbeen. Als gevolg van overbelasting, komt het vaak voor bij hardlopers en lange afstandswandelaars. Meestal zijn de onderste twee derden van het scheenbeen aangedaan. De pijn kan ontstaan wanneer de voet tijdens het landen te veel naar binnen zakt, de voetboog te weinig ondersteund wordt of als er een verschil in kracht is tussen de spiergroepen aan de voor- en achterkant van het been. Dit komt vooral voor wanneer de belasting te snel wordt opgehoogd. De klachten kunnen overigens ook ontstaan door een standsafwijking van de voet of een verschil in beenlengte, waardoor disbalans ontstaat tijdens het lopen.
Meestal ervaar je pijn in het onderste deel van het scheenbeen. Soms voel je deze pijn lager richting de enkel, of juist hoger tot de knie. De pijn voelt scherp en stekend aan, alsof er een hard voorwerp tegen het scheenbeen aankomt. Somskun je de klacht ook voelen in hurkzit. Een lager tempo tijdens het lopen maakt de klachten erger. Daarnaast komen de klachten na een periode van rust weer terug. Soms merk je een oppervlakkige zwelling bij de pijnlijke plek.
Verlaag als eerste de belasting. De blessure wordt namelijk erger als je door de pijn heenloopt. Wanneer het nog een beginnende blessure is, kun je het elke dag koelen met een koud kompres. Tapen is ook aan te raden omdat het de spieren tijdens belasting ondersteunt. Podotherapeutische zooltherapie is verstandig om de klachten snel weg te nemen en het in de toekomst te voorkomen. De podotherapeut helpt met een optimale houding en correctie van de voet.
Het retinaculum, een soort tunnel die gevormd wordt door het enkelbot en een stevige en peesachtige band, bevind zich aan de binnenkant van de enkel. Door deze tunnel loopt de zenuw genaamd nervus tibialis posterior, die vanuit het onderbeen naar de voet loopt. Bij het tarsaal tunnel syndroom zit deze zenuw in de tunnel bekneld. Het kan op verschillende manieren ontstaan. Bijvoorbeeld na het verzwikken van je voet waardoor de zenuw opgerekt of bij een breuk in de achtervoet. Ook een afwijkende voetstand kan voor klachten zorgen. Bijvoorbeeld door platvoeten of een verdikking van pezen aan de binnenzijde van de voet.
De pijn die je voelt is vaak branderig, tintelend doof, stekend en bevindt zich vooral aan de binnenzijde van de enkel en de voetzool. Soms straalt de pijn uit naar de kuit, en ervaar je krampen in de voetzool. De pijnklachten worden erger door meer belasting. In rust verdwijnen de klachten, al kan het 's nachts wel opspelen.
Steunzolen kunnen de klachten bij instabiliteit van de enkel en het hielbeen verminderen. Bij een zwelling aan de binnenzijde van de voet, is het (tijdelijk) dragen van een compressiekous verstandig. Een dergelijke kous vermindert de zwelling en ondersteunt ook het enkelgewricht. Fysiotherapie is overigens ook raadzaam. Wanneer de pijn lastig te controleren is, kan de huisarts eventueel medicatie voorschrijven. Verdwijnen de klachten niet? Dan kunt u het operatief laten behandelen. Vaak legt een orthopedisch chirurg de nervus tibialis-zenuw dan vrij, waardoor de druk in de tunnel vermindert.
Er lopen spieren, pezen, bloedvaten en zenuwen tussen de middenvoetsbeentjes. Wanneer een zenuw in de voorvoet bekneld raakt, heet dat mortonse neuralgie. Vaak bevind de zenuwbeknelling zich tussen het derde en vierde middenvoetsbeentje, maar het kan ook tussen andere beenderen voorkomen. Mortons neuralgie komt vaak voor in combinatie met een afwijkende voetstand, bijvoorbeeld een holvoet, hallux valgus of spreidvoet. De klacht kan ook ontstaan door letsel door sport- of beroepsuitoefening.
Een mortons neuroom zorgt voor veel pijn, die brandend tot stekend aanvoelt. Soms wordt de pijn als krampend of een elektrische prikkeling ervaren. De pijn is te voelen onder de bal van je voet, aan het begin van de derde en vierde teen. De pijn straalt vaak uit naar de tenen, maar ze kunnen ook verdoofd aanvoelen. De klacht wordt bij belasting erger, maar minder bij rust. Het hangt vaak ook af van de schoen: bij het dragen van smallere schoenen al dan niet in combinatie met een hoge(re) hak, heb je er meer last van.
De juiste schoenkeuze kan de klachten vaak al behoorlijk verminderen. Door een aangepaste hakhoogte sta je niet alleen meer op de bal van je voet en merk je vaak snel verlichting op. Voldoende ruimte bij de bal van de voet en de tenen is ook erg belangrijk, zodat de schoen je voorvoet niet bij elkaar drukt tijdens het lopen. Daarnaast kan een steunzool de klachten ook verminderen. Door de voorvoet te ondersteunen, zorg je voor meer ruimte tussen de middenvoetsbeentjes van de aangedane zenuwtak. Omdat de zenuw niet meer bekneld wordt, kan de structuur zich gaan herstellen waarna pijnklachten en tintelingen verdwijnen.
Zijn de klachten langdurig of zeer ernstig? Dan kan je schoen van een afwikkelrol voorzien worden. Deze aanpassing zorgt ervoor dat de druk op de voorvoet wordt verkleind wanneer je staat of loopt. De voorvoet komt tot rust, waardoor de aandoening kan genezen. Wanneer deze behandelingen niet helpen, is een operatie ook mogelijk. Daarvoor moet de specifieke situatie wel door een orthopedisch chirurg worden beoordeeld.
Wanneer het puntje van de teennagel in de huid van de nagelwal groeit, meestal bij de grote teen, spreken we van een ingegroeide nagel. Blijft het puntje van de teennagel te lang zitten, kan het voorkomen dat het gaat ontsteken en kan er zogenaamd wild vlees ontstaan. Overmatige transpiratie aan de voeten of een teennagel die al ronder staat, kunnen bijvoorbeeld de oorzaak zijn. Daarnaast zijn er ook factoren van buitenaf die kunnen zorgen voor een ingegroeide nagel, zoals het dragen van krappe schoenen of een trauma aan de teen. Het peuteren aan de nagels of onjuist knippen kunnen ook bijdragen aan een ingegroeide nagel.
De zijde van de teen waar de nagel zit ingegroeid doet vaak pijn. Er kan ook roodheid en een gezwollen nagelwal ontstaan. De klachten verergeren bij belasting, soms is het ervaren van een sok of een laken op de teen al te veel. Als je lang met een ingegroeide nagel rondloopt, kan er wild vlees en een ontsteking ontstaan.
De podotherapeut of medisch pedicure kan het ingegroeide gedeelte verwijderen. Afhankelijk van de grootte van het ingegroeide deel, is de behandeling gevoelig tot pijnlijk. Je ervaart na de verwijdering wél direct verlichting. Er zijn diverse behandelingen om herhaling te voorkomen, afhankelijk van de oorzaak. Schoenen dragen die meer ruimte bieden kan soms al voldoende zijn. Wanneer de ingegroeide nagel ontstaat doordat uw nagels ronder groeien dan gewenst, biedt een gaasje bescherming aan de nagelwal. Met behulp van en nagelbeugel kan de groei van je nagel worden begeleid.
Wanneer de ingegroeide nagel ontstaat door een nagelafwijking, kun je een huisarts consulteren. Hij of zij kan de nagel deels verwijderen en de basis waaruit de nagel groeit behandelen, zodat dit deel niet meer terug groeit. Hierdoor ontstaat vaak een gezonde en recht groeiende nagel. Verder is het belangrijk dat je de nagels altijd recht afknipt, zodat de hoekjes niet ingroeien maar langs de nagelwal verder te groeien.
Er bevinden zich twee slijmbeurzen aan de achterkant van je hielbeen. Eén tussen de achillespees en de huid en één tussen het hielbeen en de achillespees. Een slijmbeurs (of: bursa) is een kussentje gevuld met slijmerig vocht en ligt tussen een botstuk van een gewricht en pees in. Ze zorgen ervoor dat de pees soepel langs het gewricht kan bewegen. Wanneer de pees en het botgewricht in korte tijd meer wrijving uitoefenen, kunnen de slijmbeurzen ontsteken. Dit kan pijnlijk zijn.
Bij achillespeesbursitis ervaar je pijn aan de achterzijde van het hielbeen, aan de zijkant van de aanhechting tussen achillespees en hiel. Wanneer de oppervlakkige bursa ontstoken is, merk je meestal een rode, zachte verdikking aan de achterzijde van je hiel op. Het harde hielstuk van je schoen voelt vaak pijnlijk aan. Wanneer de dieper liggende slijmbeurs is aangedaan, merk je dat vooral tijdens het opstarten van een beweging of pijnklachten aan het einde van de dag. Je hebt dan geen zacht bultje op je hiel. Ook nu kan het dragen van stevig schoeisel pijnlijk zijn.
Wanneer het om een acute fase van een achillespeesbursitis gaat, is het verstandig de belasting tijdelijk aan te passen aan de pijn. Daarnaast kun je enkele keren per dag de pijnlijke plek 15 minuten koelen met een koud kompres. Dit heeft een kalmerend effect op de ontsteking en verlicht bovendien de pijnklachten. Het is ook fijn om op schoenen te lopen die geen onnodige druk geven op de pijnlijke plek. Een schoenmaker kan de hiel van uw schoen op de hoogte van de aangedane plek soepeler maken en uitzetten om te zorgen dat er geen druk op de bursa komt.
Vaak gaat achillespeesbursitis gepaard met een afwijkende voetstand. Wanneer het hielbeen niet goed reageert tijdens het lopen, zorgt de achillespees voor extra wrijving op de al aangedane slijmbeurs. Een tijdelijke therapeutische zool kan dan goed helpen. Met deze zolen zorg je ervoor dat de weerstand op de slijmbeurs vermindert en de klachten sneller afnemen. Dit geldt ook als je naast een slijmbeursontsteking verkorte kuitspieren heeft.
Instabiliteit van de enkel ontstaat doordat je enkelbanden zich niet voldoende herstellen na een enkelverzwikking of misstap. De enkelbanden worden zwakker en zorgen voor een verminderde stabilisatie van de enkel. Het gevolg van enkelinstabiliteit is dat je makkelijker je enkel verzwikt. Wanneer deze situatie zich lang aanhoudt, kan dit voor blijvende schade aan het kraakbeen van de enkel zorgen.
Bij instabiliteit van het enkelgewricht merk je meestal een verminderde stevigheid in de enkel op. Je verzwikt je voorvoet sneller, waardoor je je soms onzeker kan gaan voelen tijdens het lopen. Ook kun je last hebben van vermoeidheid in de enkel en pijnklachten bij het lopen. Wanneer je je voet hebt verzwikt, kan er een zwelling ontstaan ter hoogte van de enkel en kan hij stijf aanvoelen. Ook kan de enkel blauw kleuren en is deze (tijdelijk) pijnlijk.
Draag halfhoge schoenen, liefst met vetersluiting, en zorg daarmee voor een verbeterde stabiliteit in de enkel. Mochten stevige schoenen niet genoeg effect hebben, kan je voet extra stabiliteit krijgen door een steunzool in te zetten. Ook een enkelbrace kan een (tijdelijke) oplossing zijn en biedt fysiotherapie vaak uitkomst.
Een likdoorn (ook wel eksteroog, eeltpit of clavi genoemd) is een pijnlijke eeltplek waarbij de aangroeiende eeltlaag zich vaak puntvormig in de huid boort. Likdoorns komen met name op of tussen de tenen voor, maar ook onder de bal van de voet. Een likdoorn ontstaat door verhoogde druk of wrijving, bijvoorbeeld bij hamertenen of een holvoet. Ook het lopen op smalle schoenen of hoge hakken kan een oorzaak van likdoorns zijn.
Een likdoorn voelt als een pijnlijke en prikkende plek. Deze plek is wigvormig en een paar millimeters groot. Likdoorns voelen hard aan en kunnen gelig van kleur zijn.
Het wegnemen van de druk staat voorop. Dit kan door het dragen van goed passende schoenen. Je voet moet de ruimte hebben, maar mag niet schuiven of slippen. Daarnaast kan een medisch pedicure de likdoorn samen met het aanwezige eelt voor je verwijderen. Blijft de likdoorn toch terugkomen, dan kan een steunzool de voetstand corrigeren en daarmee de druk nog verder wegnemen. Ook zijn er speciale pleisters met salicylzuur om likdoorns te verminderen. Pas op met het gebruik van deze pleisters, omdat deze stof ook de gezonde huid aantast en de likdoorn bovendien erg week maakt. Als de aangedane plek te week is, wordt behandeling van de likdoorn moeilijker.
Hamertenen en klauwtenen zijn afwijkingen in de stand van de tenen. Een hamerteen zorgt voor een kromming ter hoogte van het eerste en tweede kootje van je teen. De teentop staat dan als het ware als een hamer op de grond. Een klauwteen zorgt voor een vergrote buiging tussen het tweede kootje en het begin van de teen (bij het middenvoetsbeentje). Op de knokkel van het gewrichtje kunnen door druk van de schoen roodheid, wondjes, eelt of likdoorns ontstaan. Meestal komen dit voort uit een typische voetstand zoals een hol- of platvoet. Ook kan een hamerteen ontstaan doordat de pezen van de tenen te kort zijn of het dragen van te strakke schoenen.
Doordat de teen gekromd staat, kan je de teen vaak minder goed bewegen. De teen kan daardoor stijf aanvoelen en bewegen is pijnlijk. Daarnaast kan er druk ontstaan als de tenen de schoen aan de bovenkant raken. Dit kan zorgen voor de vorming van wondjes, eelt of likdoorns.
Wanneer je de tenen nog kunt bewegen, is er ruimte voor correctie door een siliconen orthese of een steunzool. De behandeling is afhankelijk van je persoonlijke situatie. Om de druk- en wrijving tot een minimum te beperken is het van belang dat je schoenen draagt die bij de tenen voldoende ruimte in de hoogte geven en zo min mogelijk stiksels over de tenen hebben lopen. Eventuele eeltplekken of likdoorns kunt je laten verwijderen door de podotherapeut of medisch pedicure.
Wanneer de tenen stijf zijn en het dragen van schoenen lastig wordt, kun je in overleg met een orthopedisch chirurg naar de mogelijkheden kijken voor op maat gemaakte schoenen, of een operatie.
Marsfracturen heten ook wel stressfracturen. Het is een breuk in één van de vijf middenvoetsbeentjes, die ontstaat als gevolg van bijvoorbeeld een wandeling, vermindering van je botkwaliteit of intensieve bewegingen. Een dergelijke breuk kan ontstaan doordat er continu op dezelfde plek in de voet druk plaatsvindt.
Vaak merk je een pijnlijke plek in het midden van je voet op. Je ervaart een plotselinge pijn terwijl je loopt. Je kunt ook last krijgen van bloeduitstortingen onder je voet. Wannneer je veel staat of loopt worden de klachten meestal erger.
De breuk of scheur zal zelf herstellen. Je kunt dit proces bevorderen door genoeg rust te nemen en de goed passende schoenen te dragen. Een podotherapeutische inlay kan daarbij worden ingezet om de middenvoet te helpen ontlasten. Deze rust helpt goed bij de voortgang van het genezingsproces.
Artrose, een chronische aandoening dieop verschillende plekken voor kan komen, zorgt ervoor dat het kraakbeen in de gewrichten van je voeten en enkels van steeds slechtere kwaliteit wordt. Het kraakbeen zorgt er normaal gesproken voor dat je botten zich gemakkelijk en soepel kunnen bewegen. Artrose kun je beschrijven als overmatige slijtage, waardoor er meer wrijving onstaat tussen de botten. Dit kan voor pijn zorgen.
Bij het starten van bewegen ontstaan er vaak pijnklachten. Normale bewegingen, zoals traplopen of uit de auto stappen, doen dan pijn en soms ervaar je pijn in de nacht. De voet kan er rood en gezwollen uitzien op lokale plekken. Je gewrichten kunnen later op de dag stijver en strammer aanvoelen en gaan ontsteken.
De juiste schoenen dragen is erg belangrijk bij een aandoening als artrose. Zorg daarom altijd voor professioneel schoenadvies. Goede schoenen kunnen in combinatie met podotherapeutische inlays zorgen dat de klachten verminderen. Daarnaast is genoeg bewegen belangrijk, maar zorg er dan wel voor dat er geen overbelasting optreedt in de voetgewrichten. Artrose kan het effect hebben dat je loophouding en de stand van je botten verandert, hierdoor kun je ook last krijgen van likdoorns en eeltvorming. Het is daarom ook zeker verstandig om regelmatig je voeten te laten behandelen door een medisch pedicure.
1.000m2 schoenmode en kleding
Dé wandelschoenen
specialist van Midden-Nederland
Persoonlijk en
deskundig advies
De beste voetzorg
in eigen huis
Gratis parkeren
1.000m2 schoenmode en kleding
Dé wandelschoenen
specialist van Midden-Nederland
Persoonlijk en
deskundig advies
De beste voetzorg
in eigen huis
Gratis parkeren
